Αγαπητέ συμπολίτη! Το σαράκι πενθεί... Όχι για τον Παυλίδη, όχι για τους άσχετους που έβαλες να διαχειριστούν το παρόν και το μέλλον της ομορφότερης χώρας του κόσμου και την κάνανε σαν τα μούτρα τους τα ξυνισμένα απο τη στέρηση εσωτερικότητας και ομορφιάς, αλλά για την δίσμοιρη την Θώδη... Το σαράκι δεν τη γώριζε τη γυναίκα, δηλαδή δεν την είχε ακούσει ποτέ να τραγουδάει δημοτικά τραγούδια. Έβελεπε μια κακομοιρούλα "τραγουδίστρια" να σέρνεται στα κανάλια και να κάνει τον καραγκιόζη σε μεσσημεριανές εκπομπές και στον Θέμο, για να κάνουν αυτοί νούμερα και εκείνη "ποιός ξέρει τι νομίζει οτι παίρνει σκεφτόταν το σαράκι..." Μέχρι που το ζωύφιο την είδε στον Παπαδόπουλο στην ΝΕΤ και κατά λαβε οτι η γυναίκα είχε ψυχή και φωνή. Αλλ' αυτά και τα δύο της τα έβγαλε ο Παπαδόπουλος! Μόνο! Μια φορά! Όλοι οι άλλοι την εκμεταλλεύονταν, την εξευτέλιζαν όσο πιο πολύ μπορούσαν για να γελάνε και να ανεβάζουν τα νούμερά τους... Την τρέλαναν τη γυναίκα! Ντροπή ορέ! Που έχετε και μούτρα και βγαίνετε στην τηλεόραση. Το σαρακούλι είναι οργιαμένο για τα χάλια όλων αυτών που εκμεταλλεύθηκαν τη Θώδη... Νομίζει οτι πρέπει να παρέμβει το ΕΡΣ, νομίζει οτι όλοι αυτοί πρέπει να κοπούν, και να πάψουν να περιφέρουν στις συχνότητες αυτό το δολοφονικό ήθος "ο θάνατός σου η ζωή μου". Θυμάστε που η Ράγιου εξαφανίστηκε απο την τηλεόραση γιατί ένας καλεσμένος της που τούβγαλε τα άπλυτα στη φόρα, αυτοκτόνησε; Αυτοί όλοι -μου λέει το σαράκι ουρλιάζοντας- τη Θώδη την αυτοκτονούσαν καθημερινά! Το σαράκι θέλει να δεί ξανά οτι υπάρχει δικαιοσύνη! Θυμάτα που παλία υπήρχε! Πρέπει λέει να ξαναϋπάρξει, να μην την ξεχνάμε την κυρα- δικαιοσύνη, γιατί θα μας τιμωρήσει σκληρά! Σκέφτεται οτι δεν μπορεί, δεν γίνεται, να έχουν χαθεί τα πάντα, να σάπισαν τα μυαλά μας τελείως και να μην το καταλάβαμε! Δεν μπορε να το δεχόμαστε να σφάζουνε ανθρώπους σαν τη Θώδη σαν τα αρνιά του Πάσχα και να τα ψήνουνε αργά - αργά! Πως θα το αντέξουμε αυτό όλο που είναι ύβρις; Η οργή του σαρακιού έχει μεταβληθεί σε πόνο, βρέ! Ξυπνάτε!