Καλησπέρα σας! Το σαρακούλι, έχει μείνει ενεό, με όλες αυτές τις ιστορίες της διαφθοράς και της βίας! Διάολε το ζωύφιο έχει χάσει τη φωνή του. Τι στο καλό κάνουν όλοι αυτοί οι τύποι στην πολιτική και τη δημόσια ζωή αυτού του ρημαδιασμένου τόπου; Μετάνοιες στο Χριστούλη που σταυρώνεται, και θ' αναστηθεί αυτός, κλασικά, όπως κάθε χρόνο, ευτυχώς, για νάχουμε και κάτι ν' ανασταίνεται να χαιρόμαστε, κάνει το σαρακάκι γιατί τούχουνε πέσει τα... δόντια και δεν ξέρει τι να πρωτοροκανίσει: Τον κακομοίρη -τον Εμίρη- τον Παυλίδη που πήρε εκατό ψωροχιλιαδούλες για να φτοιάξει ένα σπιτάκι προίκα στην κορούλα του; Την κορούλα που διαψεύδει τον μπαμπά και λέει οτι το σπιτάκι έκανε διακόσιες ψωροχιλιαδούλες; (Να μην απαξιώνουμε και τα περιουσιακά μας στοιχεία μπαμπακούλη, έτσι;) Μικροϋπάλληλοι μας κυβερνάνε μου λέει το μικρό τρελλαμένο σκουλίκι που ροκανίζει ό,τι ξύλο βρεί στο διάβα του απο τη λύσσα που το πιάνει και κοντεύει να μου γκρεμίσει τις πόρτες,τα ντουλάπια και τις σκάλες, τις βιβλιοθήκες και το γραφείο μαζί με τα συρτάρια. Τσουνάμι η πολιτική του οργή κι ευτυχώς που δεν είναι Δεκέμβριος γιατί θα το βλέπαμε με την κουκουλίτσα του στους δρόμους. Του λέω θα έσπαγες τις βιτρίνες των καλών ανθρώπων; Μου λέει "όχι, αλλά θα έβαζα την κουκουλίτσα μου και θα ούρλιαζα κάτω απ' τα παραθύρια τους τις μπαλάντες της ελληνικής μου οργής και της άγριας αγανάκτησής μου. Είναι μωρέ Έλληνες αυτοί που κατακλέβουν τον τόπο τους και τον ρεζιλεύουν; Ούστ! Τους βλέπει το σαράκι στα παράθυρα και γελάνε και ειρωνικά, και το συγκρατώ με το ζόρι! Ήμαρτον ας κάνει κάποιος κάτι!