Σιωπή, μου είπε! Τέτοιες ώρες δεν λέμε πολλά, σωπαίνουμε και σκεφτόμαστε!!
Ποιός απ ΄ όλους αυτούς που μιλούν ασταμάτητα δεν ήξεραν οτι τα πράγματα θα φθάσουν εδώ? Άν δεν το ήξεραν είναι άσχετοι. Αν το γνώριζαν είναι προδότες.... Θυμάσαι τοκαλοκαίρι στην Αστυπάλαια που σου το έλεγε η φίλη σου η Γεμανίδα, καθώς πίνατε καφέ στην ακροθαλασιά? Είναι προδότες... μας ενημέρωνε η Γερμανίδα αγαπημένη φίλη.... Ακόμα να κάνεις τα χαρτιά σου για την Αυστραλία?
Μήπως πρέπει να κάνεις αγωγή στη Γερμανική κυβέρνηση για να σου επστρέψουν τα εμπορεύματα του παππού σου? Εκτός απο την επίσημη ιστορία υπάρχει και αυτή που παραδίδεται απο στόμα σε στόμα: Μπήκαν οι Γερμανοί στρατιώτες με τα αυτόματα στο μαγαζί του παππού σου και το αδειάσανε... Ο παππούς για να το φτιάξει αυτο το μαγαζί στη Μάνη, είχε πάει ματανάστης στην Αμερική και είχε δουλέψει ιφαντουργός... Μάζεψε ένα μικρό κεφάλαιο και γύρισε στην πατρίδα για να ανοίξει το μαγαζί του... Το δούλεψε και το πήγε καλά μέχρι που ήρθαν οι Γερμανοί...Άρπαξαν τα πάντα ακομη και τα σύγκλινα στο λαγίνι πήραν,κι έδωσαν κάτι κουρελόχαρτα που ανατιστοιχούσαν σε κατοχικό χρήμα, με την υπόσχεση οτι το Γερμανικό κράτος θα πληρώσει το χρέος του...Χωρίς πόρους η οικογένεια μετά την γερμανική κατοχήγ, αγωνίστηκε... Τα κατάφερε και ορθοπόδησε οριστικά την δεκαετία του '80 τελικά όταν ο πατέρας σου έδωσε και την τελευταία δραχμούλα χρέους... Για εικοσι χρόνια τα εγγόνια ήλπιζαν οτι όλα θα πάνε καλά... Μέχρι που ήρθαν ξανά οι Γερμανοί....Για να καταλάβουν και πάλι τη χώρα...
Ποιός απ ΄ όλους αυτούς που μιλούν ασταμάτητα δεν ήξεραν οτι τα πράγματα θα φθάσουν εδώ? Άν δεν το ήξεραν είναι άσχετοι. Αν το γνώριζαν είναι προδότες.... Θυμάσαι τοκαλοκαίρι στην Αστυπάλαια που σου το έλεγε η φίλη σου η Γεμανίδα, καθώς πίνατε καφέ στην ακροθαλασιά? Είναι προδότες... μας ενημέρωνε η Γερμανίδα αγαπημένη φίλη.... Ακόμα να κάνεις τα χαρτιά σου για την Αυστραλία?
Μήπως πρέπει να κάνεις αγωγή στη Γερμανική κυβέρνηση για να σου επστρέψουν τα εμπορεύματα του παππού σου? Εκτός απο την επίσημη ιστορία υπάρχει και αυτή που παραδίδεται απο στόμα σε στόμα: Μπήκαν οι Γερμανοί στρατιώτες με τα αυτόματα στο μαγαζί του παππού σου και το αδειάσανε... Ο παππούς για να το φτιάξει αυτο το μαγαζί στη Μάνη, είχε πάει ματανάστης στην Αμερική και είχε δουλέψει ιφαντουργός... Μάζεψε ένα μικρό κεφάλαιο και γύρισε στην πατρίδα για να ανοίξει το μαγαζί του... Το δούλεψε και το πήγε καλά μέχρι που ήρθαν οι Γερμανοί...Άρπαξαν τα πάντα ακομη και τα σύγκλινα στο λαγίνι πήραν,κι έδωσαν κάτι κουρελόχαρτα που ανατιστοιχούσαν σε κατοχικό χρήμα, με την υπόσχεση οτι το Γερμανικό κράτος θα πληρώσει το χρέος του...Χωρίς πόρους η οικογένεια μετά την γερμανική κατοχήγ, αγωνίστηκε... Τα κατάφερε και ορθοπόδησε οριστικά την δεκαετία του '80 τελικά όταν ο πατέρας σου έδωσε και την τελευταία δραχμούλα χρέους... Για εικοσι χρόνια τα εγγόνια ήλπιζαν οτι όλα θα πάνε καλά... Μέχρι που ήρθαν ξανά οι Γερμανοί....Για να καταλάβουν και πάλι τη χώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου