Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Το σαρακι ειναι μελαγχολικό γιατί βλέπει πως όλοι όσοι βγαίνουν στο δρομο τώρα ήταν πριν μέρος του συστήματος που καραρρέει και ξέρει πως στην πραγματικόητητα θέλουν να το διατηρήσουν κι όχι να το αλλάξουν. Λέει πως μετά αυτοί οι ίδιοι θα φτιάξουν ένα ίδιο σύστημα γιατί έχουν στηρίξει τις ζωές τους πάνω στην έξάρτηση και την διαφθορά .... Τι να του πω?

Το σαράκι βλέπει γύρω του φτωχούς...  Ποιός το περίμενε? Μου λέει βαρύθυμο... Κι εμείς φτωχύναμε.. Θυμάσαι τότε που η ζωή μας ήταν γεμάτη προοπτικές?  Θυμάσαι που μου έλεγες εγώ δεν το έχω ανάγκη το μέσον ειμαι καλή στο ρεπορτάζ και γράφω καλά... Μου έλεγες θα προχωρήσω μόνη μου...   Χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη... Τι έγινε μετά?  Μετά η ζωή κατρακύλησε σαν το βότσαλο που το παίρνει ο Χείμαρος και φτάνει ως τη θάλασσα κι εκεί γίνεται ένα απο τα εκατομμύρια βότσαλα που ξεχειμωνιάζουν στην παραλία...  Θυμάσαι που έβλεπες γύρω σου ανθρώπ9ους που σε κοίταζαν λοξά επειδή ήθελες να περπατάς με το κεφάλι ψηλά?  Πόσο αφελής είσουν όταν νόμιζες οτι η περιφάνεια σου θα δικαιωνόταν... Πως να γίνει αυτό σε μια χώρα όπου όλοι ζούν την ίδια παράνοια?  Την παράνοια που λέει δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς βουλευτή και μέσον κι επειδή τα παίρνουν όλοι δεν μπορούμε παρά να τα πάρουμε κι εμείς δεν γίνεται αλλιώς? Έλεγες μα δεν το βλέπουν δεν βλέπουν πως αν θέλουμε να υπάρχει δικαιοσύνη πρέπει εμείς να την υπερασπιζόμαστε κάθε μέρα με τις επιλογές μας...Αν θέλουμε να  υπάρχει δημιουργικοτητα πρέπει εμείς να είμαστε δημιουργικοί...Θυμάσαι που στο περιβάλλον σου όλοι φερονταν σαν τους κανόνες της ζωής τους να τους είχε βάλει κάποιος άλλος μεγάλος Αδελφός τον οποίο διαρκώς κατηγορούσαν για τους άδικούς κανόνες για τις ηθικές παραβιάσεις για την αδυναμία να υπάρξει στην κοινωνία αξιοκρατία και εντιμότητα... Και τους έλεγες όχι δεν είναι θέμα των άλλων αλλα δικό σας. Εσείς πρεπει να υπερασπιστήτε με καθημερινές πράξεις την δικαιοσύνη και την εντιμότητα το ήθος που ζητάτε.... να τα επιβάλλετε στο  περιβάλλον σας και να τα τηρείτε... Να τα ζητάτε α;πο τους πολιτικούς και απο το σύστημα που εσεις το υποστηρίζετε ...Παράνοια... Ήμασταν μονο δέκα εκατομμύρια άνθρώποι και ζούσαμε στο κέντρο της Μεσογείου... Αρχοντες.... Δεν το εβλεπε κανείς... νομίζαμε πως έχουμε ανάγκη να έρθει κάποιος άλλος να μας σώσει να μας πει τι να κάνουμε να μας βάλει τους κανόνες του σωστού και του λάθους...Όσο αυτο δεν γινόταν παραβιάζαμε όλους τους κανόνες και τις αξίες ζωής ...Ανομία εκτεταμένη κι ήταν ένα φαινομενο που απλωνοταν απο την δεκαετία του ογδόντα με γρήγορους ρυθμούς και κατέτρωγε ότι πήγαινε να φυτρώσει... Ανήλικα παιδιά ήταν όλοι γύρω σου μου λέει το σαράκι κι εσύ έπρεπε να είχες σηκωθεί και να είχες φύγει προ πολλού... Γιατί οι Έλληνες διαπρέπουν στο εξωτερικό?  Γιατί κάποιος άλλος τους  βάζει τους κανόνες, τις νόρμες και προσαρμόζονται....Στον τόπο τους οι ίδιοι δεν μπορούν να αυτονομοθετηθούν και μένουν ανήλικα...Ανώριμοι δια παντός.  Τώρα όλοι βρίσκονται ενωπιοι ενωπίοις... Κοιτάνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη,,, Τον γνωρίζουν? Ποιός να ξέρει  ???  Αυτά μου λέει το σαράκι και δεν μπορώ να του αντιμιλήσω με έχει ταπώσει....  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου