Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Ο ΕΔΟΕΑΠ το σαράκι και οι ΤΙΤΑΝΕΣ....




To σαράκι ήταν στην μικρή μου τσάντα! Όλο το απόγευμα του Σαββάτου, μέχρι τις 9 το βράδυ  βρισκόμασταν σε  μια αίθουσα στο Τιτάνια και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε πώς χάθηκαν τα αποθεματικά του ΕΔΟΕΑΠ...
Δηλαδή, πώς τα χρήματα του ταμείου υγείας και επικούρησης που οι δημοσιογράφοι μάζευαν για πολλά χρόνια χάθηκαν ξαφνικά ....
Πώς τα αποθεματικά από 115 εκατομμύρια ευρώ έγιναν 52 μολονότι το ταμείο των δημοσιογράφων, αυτοδιαχειριζόμενο και ανεξάρτητο, εύρωστο πάντα και διαφυλασσόμενο ως κόρη οφθαλμού, βρέθηκε στον άσσο!
Κι αφού μείναμε με το σαράκι μου επτά ώρες ν’ ακούμε πώς χάθηκαν όλα,  σε μια Γενική Συνέλευση για την οποία πληρώσαμε το ξενοδοχείο Τιτάνια, ενώ θα μπορούσαμε να την κάνουμε στην ΕΣΗΕΑ ή στον ΕΔΟΕΑΠ και να μην πληρώσουμε    χρήματα που δεν  έχουμε, στον τέλος εξουθενωμένοι με το σαρακούλι μου στην τσάντα, κατεβήκαμε στο γκαράζ του Τιτάνια, για να πάρουμε το αυτοκινητάκι μας και να γυρίσουμε στο σπιτάκι μας, κι εκεί το τρανό ξενοδοχείο που είχαμε πληρώσει για να παρακολουθήσουμε τη συνέλευση η οποία μας ενημέρωνε οτι δεν έχουμε πλέον ουτε περίθαλψη, μας ζήτησε να πληρώσουμε και το γκαράζ!
Πώς?  Δεν προσφέρετε στους πελάτες σας υπηρεσίες γκαράζ?    Ο πελάτης που έρχεται και σας πληρώνει εδώ δεν μπορεί να έχει γκαράζ?   Τότε παρενέβει η ασφάλεια... Ήρθε ο ασφαλίτης σεκιούριτι με το κοστούμι και τ’ ακουστικά κι άρχισε το βρισίδι τις προσβολές και τις απειλές... Τιτάνας....
Έχουμε λοιπόν και λέμε:  Μάς έκλεψαν τα αποθεματικά του ταμείου, τους πληρώσαμε από την τσεπούλα μας το ξενοδοχείου στο οποίο πήγαμε να μας το ...ενημερώσουν αυτό, και πληρώσαμε χρυσό και το πάρκινγκ.... Είδες μπίζνες σαρακούλι μου? 

Εμείς γιατί δεν τις είχαμε πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια αυτές?  Επειδή είμαστε χαζοπούλια!!!!!